İlk Tertip ve Gelişimi:
Bâkî, divanını ilk olarak Kanûnî Sultan Süleyman’ın isteği üzerine onun sağlığında düzenlemiştir. Daha sonra yazdığı şiirleri de ekleyerek farklı tarihlerde divanın yeni versiyonlarını oluşturmuştur. Şairin sağlığında yazılmış 10’dan fazla nüsha Türkiye kütüphanelerinde mevcuttur. Ölümünden sonra istinsah edilenlerle birlikte bu sayı 100’ü aşmıştır. Bu durum, Bâkî’nin eserlerinin Osmanlı döneminde ne denli popüler olduğunun göstergesidir.

Basım ve Çeviriler:

• İlk taş baskısı 1276 (1859) yılında yapılmıştır; ancak bu baskı birçok hata içermektedir.
• R. Dvořák, divanı Almanya’daki bazı nüshalara dayanarak gazelleri merkez alıp yetmiş sayfalık bir önsözle yayımlamıştır (Leiden, I-II, 1908-1911).
• Sadeddin Nüzhet Ergun, divanı bazı nüsha karşılaştırmaları ile birlikte ilk kez Latin harfleriyle yayımlamıştır (Bakî Hayatı ve Şiirleri, İstanbul 1935).
• Hammer, divanı kısmen Almanca’ya tercüme etmiştir (1825).

Akademik Çalışmalar ve Eleştiriler:

• Sabahattin Küçük, divanın İstanbul kütüphanelerinde ve Elazığ Fırat Üniversitesi’nde bulunan on iki nüshasına dayanarak bir doktora çalışması yapmıştır (Bâkî Divanı Üzerinde Bir İnceleme. Edisyon Kritikli Metin, 1982). Bu metin henüz basılmamıştır.
• Divanın mecmualarda yer alan ve basımlarda görülmeyen birçok şiiri bulunmaktadır.

Şiirlerinden Seçmeler ve Derlemeler:

• Şemseddin Sâmi: Bâkî’nin Eş‘âr-ı Müntehabesi (İstanbul, 1317).
• M. Fuad Köprülü: Eski Şairlerimiz: Divan Edebiyatı Antolojisi (İstanbul, 1934).
• Nevzat Yesirgil: Bakî, Hayatı, Sanatı, Şiirleri (İstanbul, 1953).
• Faruk K. Timurtaş: Bâkî Dîvânı’ndan Seçmeler (Ankara, 1987).
• Sabahattin Küçük: Bâkî ve Dîvânı’ndan Seçmeler (Ankara, 1988).

Edebi Etkisi ve Önemi:
Bâkî’nin şiirleri, Osmanlı dönemi boyunca geniş bir okur kitlesine ulaşmış ve sonraki yüzyıllarda da ilgi görmüştür. Divanının nüshalarının fazlalığı ve farklı dönemlerde yapılan çeviri, basım ve seçkiler, onun klasik Türk edebiyatında eriştiği yüksek statünün kanıtıdır.